Zoals je in de vorige levensloop hebt kunnen lezen was het muzikale er bij mij in geslagen (zij het met zachte, liefdevolle hand). Mijn moeder zong veel met haar zus, mijn tante Anneke tijdens de afwas en zo begon ik de teksten te kennen en mee te zingen. Gezellig. Hoewel, zo gezellig waren die liedjes niet. Achter In Het Stille Klooster, Het Vrouwtje Van Stavoren, De Speelbal en Overschotje is een greep uit het repertoire van de twee dames. Tranentrekkers waren het. Zo leerde ik wel toon houden en begon mee te zingen met de liedjes op de radio. Olga Lowina, de jodelkoningin was mijn favoriete zangeres en ik jodelde met haar mee.
Aangezien mijn ouderlijk huis in “niemandsland” stond (of nog staat) bracht ik mijn vakantietijd door in de Stokhoek en Gildestraat. Daar logeerde ik bij mijn oom Jan en tante Anneke. Ik had daar mijn vrienden en vriendinnen. Op de bank achter het huis zong ik de liedjes die ik kende en dat bleef in de buurt niet onopgemerkt. “Dè Witje kan verekkes jodelen,” ging de ronde. Eén van mijn vrienden was Wiek (Louis) Raaijmakers. Hij speelde accordeon. Zijn moeder vertelde dat hij mee zou doen met het muziekfestival in Sint-Michielsgestel in danszaal De Drie Zwaantjes. “Waarom doe je ook niet mee?” vroeg ze. “Jij kunt toch goed zingen?” Na ampel beraad met het thuisfront werd ik ingeschreven en werd mijn eerste optreden ´en plein public´ een feit. De band, die alle deelnemers begeleidde speelde voor mijn optreden even het liedje met mij door. Het ging goed. Ik werd eerste van de mannelijke solisten, Wiek Raaijmakers werd eerste van de instrumentalisten en Mieke Verhoeven (later Mieke Vis) won van de deelnemende dames.
Ze noemden mij ´t Witje en zo werd ik wereldberoemd in Sint-Michielsgestel. “Als ik een accordeon zou hebben, kon ik mijzelf mooi begeleiden,” zei ik tegen Wiek´s moeder. “Jij moet gitaar gaan spelen. Dat is pas mooi,” zei zij. Thuis waren ze blij met dat idee. Aangezien het geen vetpot was bij familie de Wit, en een gitaar toch goedkoper was dan een accordeon, kreeg ik op mijn negende verjaardag een gitaar. Tweedehands en hij kostte 50 gulden. Gekocht van Frans van den Oetelaar, die zat in de band die mij begeleidde op het festival. Hij gaf ook gitaarles. Dat kwam goed uit.
Wordt vervolgd……
