Sinterklaas is terug naar Spanje en de kerstman verwisselt de glijders van zijn slee met radiaal banden, want in Nederland valt in de winter net zo weinig sneeuw als in de zomer de zon schijnt.

Het meeste speelgoed ligt al weer in de vuilnisbak. Alleen die verrekte trommel is nog heel. De sirene van de brandweer heb ik kunnen saboteren. 

Ik ga naar boven en haal de kerstboom, keurig verpakt in een langwerpige doos, naar beneden.

Vorig jaar heb ik zo’n kunstgeval aangeschaft en dat bespaart mijn vrouw en mij een hoop ellende. Ik herrinner me nog, dat ik buiten een échte boom met wortel en al in een emmer heb staan frotten. Loodzwaar was ie en door de breedte kon ik met mijn korte armpjes bijna de emmer niet pakken. Voetje voor voetje schuifelde ik door de keuken. Nét op het moment dat ik de kamer wilde inlopen deed m’n vrouw de deur dicht. Ik zag niks door de takken en knalde tegen die deur op. De emmer viel uit m’n handen, precies op mijn grote teen. Mijn eksteroog was op slag stekeblind. Mijn hele gezicht zat onder de naalden en een buurvrouw die toevallig net zat te koffieën, vroeg of ik mijn baard liet staan. Eindelijk stond het ding op z’n plaats en de meeste takken waren aan een toupet toe. 

“Heb ik dáár zo’n belachelijke prijs voor betaald??”

“Zeg dat wel,” antwoordde mijn vrouw, die al een half uur bezig was met stofzuigen. 

Volgend jaar kopen we een kunstboom!!” zeiden we in koor, en Paul begeleidde ons op zijn trommel.

Intussen is het jaar verstreken, en de boom hebben we ons kunnen veroorloven. Als we de inflatie incalculeren hebben we hem in vijf jaar vrij. Het aankleden is voor de oudste een feest. Voor de jongste ook, maar die ziet alles, wat maar enigszins rond is, voor een bal aan.

“Foetballen,” zegt Michaël dan, en op dat moment vliegen de scherven je om de oren.

We wachten op het uur dat ie z’n middagslaapje houdt. Paul geeft aan, pa hangt. Ma versiert de wanden en commandeert: 

“Die zou ik daar hangen, en dat daar.”

Heerlijk…..die sfeer, met alléén de kerstverlichting en brandende kaarsen aan.

Vreten op aarde aan alle mensen die het kunnen betalen.

Aparte dingen worden er voor aangeschaft: Rennies, Natusan, enz… 

Ook lekker eten natuurlijk, zoals: Kalkoen; haas; konijn; zuurkoolstamp enz. enz… Ja, mijn vrouw doet altijd iets extra’s  op zulke dagen. Vorig jaar hadden we veel meer zout op de aardappelen dan normaal en een extra scheutje water bij de soep, heerlijk…..heerlijk.

Gelukkig Kerstfeest.

Doodongelukkig sta je van tafel op. Te veel gegeten. Je laat je als een zak op de bank vallen en de eerste vijf uur ben je uitgeteld. Lui als een schildpad lig je naar het oervervelende circus van ene: BILLY SMARTlap te kijken.

Gewapend met Rennies tegen het brandend maagzuur en Natusan tegen de schraal geworden sluitspieren van het te vaak en te dun poepen. De wijn, die je niet gewend bent te drinken heeft daar een aardig steentje aan bijgedragen.

TOCH EEN FIJN FEEST.

GELUKKIG NIEUWJAAR.” Hoorde ik m’n vrouw zeggen…. Zéér vaag drong het tot mij door, want met je kop in de closetpot klinkt het vrij onduidelijk. Al mijn goede voornemens lagen in de riolering. Chips inclusief dipsausjes; het met-zorg-opgemaakte slaatje; de nodigde flesjes SKOL, die ik stoer had afgewisseld met spatjes WHISKY,COGNAC, RUM. Voor de gezelligheid een sigaartje ertussendoor.

“KOM JE??” vroeg een vriendin, “De champagne wordt koud!!” Ook dát nog.

Ik word overladen met dikke, dunne en natte zoenen als ik kom binnengestrompeld. De adem, die in mijn gezicht wordt geblazen, bezorgt me opnieuw braakneigingen. Ik begin het nieuwe jaar, zoals ik het oude heb afgesloten…. DOODZIEK. 

En het was zó gezellig. Jammer genoeg duurde de gezellige avond voor mij maar tot elf uur.

Uit ervaring weet ik nu:

“EEN GELUKKIGE KERST EN EEN GELUKKIG NIEUWJAAR HEBT U ALLEEN ALS U HET VIERT ZOALS DE REST VAN HET LEVEN BEHOORT BELEEFD TE WORDEN….. MET MATE! “

Alleen……………..mijn maten zijn verschrikkelijke zuipers.