10 december 1980, Televisieprogramma “MusikLaden”, Deutschland.
Woensdagmiddag 10 december 1980
Na de champagne en de koffie trokken wij ons terug in onze kamers met kleurentelevisie, een goed gevulde minibar en voorzien van een badkamer waar je met gemak in kon rondfietsen. (Er stonden nog wat Union fietsen uit de jaren 40-45).
Om 14.00 werden we verwacht in de hal om met een bus vervoerd te worden naar de TV-studio van Radio Bremen. In de bus kregen we een toespraak van opper-plugger Garry. Bij vragen moesten wij (Silvio) ons melden bij der Wolfgang. Alle etenswaren en dranken die we in de kantine van de studio nuttigden moesten we op rekening van George laten schrijven. Pünktlich drei Uhr: camerarepetitie op volgorde van uitzending. De opstelling werd gemaakt, cameramannen werden geïnstrueerd, lichtmannen richtten hun spots en de repetitie verliep prima. We hadden tenslotte al ervaring. Klinkt pedant maar is geen leugen. Klaar. Tot half negen doodden we de tijd met drinken, warm eten en keuvelen met The Block, Sommerset, Teddy Girls en Boney M. Vooral Bobby Farrell was bijzonder komisch. Sprak uitstekend Nederlands. (overleden op 30 december 2010.) Om 20.30 uur: Der Durchlauf. Omgekleed en wel liepen alle artiesten op volgorde het programma door om de lengte te bepalen.
Silvio kreeg een opmerking over hun kleding. Het logo van Adidas op onze linkerborst was té duidelijk in beeld en dat was sluikreclame. Gelukkig hadden we SILVIO-stickers en foto´s bij ons. De stickers werden op maat geknipt en op het logo geplakt. Niks van te zien, niks aan de hand. De repetitie zat er op. Om 21.30 uur zaten we weer in de bus die ons bracht naar een restaurant midden in de stad. Het diner was wederom uitstekend en de drank smaakte goed. En alles op rekening van George. Dan smaakt het nóg lekkerder. “Oh, jongens, morgen zijn we uitgenodigd voor het warm- en koud buffet ter ere van Boney M in “ons” hotel. Zij krijgen namelijk een platina LP en daar moet op gedronken worden, hi ha ho,” aldus Ludo, plv. manager van Jan Vis. Na het diner nog even naar een discotheek, maar die viel tegen. Een taxi bracht ons weer naar het Park hotel. Nog een Piña Colada als afzakkertje en rond 02.00 uur: schlafen. Bis Morgen.
Donderdag 11 december 1980.
“De dag waarvan je wist dat die zou komen was daar”. We waren vrij om uit te slapen. We konden kiezen tussen ontbijt op bed of gezamenlijk frühstücken in de eetzaal. Ik koos voor het laatste want dat geknoei op bed zoals met vaderdag zag ik niet zitten. Tussen de middag nog een uitgebreide lunch en om 16.00 uur in de bus naar de studio van Radio Bremen voor de TV–opnamen.
De Werklijst
Wordt vervolgd…….
