We zitten nog in 1981. Carnaval stond voor de deur en repertoiretechnisch waren wij voor 100% voorbereid.  Dat was onze kracht. Donderdag en vrijdag  26 en 27 februari voor de bejaarden (tegenwoordig senioren) in het Casino in Den Bosch. `n Kwisvraag wil ik u niet onthouden: “Het is lang en stinkt naar urine, wat is dat?” Antwoord: “Een polonaise van bejaarden.”  Nou vind ik die vraag niet meer zo leuk, want ik loop zelf bijna mee in die polonaise. Bijna.

Zaterdag tot en met woensdag (kasteleinsbal) in Bar Dancing Lunenburg te Loosbroek. Zeven dagen achtereen en tot overmaat van ramp op maandag- en dinsdagmiddag nog matinees. De stembanden werden behoorlijk op de proef gesteld, dus een goede techniek was essentieel. Alles verliep prima tot een dronken vogel voor de gein met z´n vuist door het doek van de basspeaker sloeg en met z´n vinger een doek in de hoorn van de middentoonhoorn prikte. Dat werd gezien en de prik werd niet gepikt. Hij werd met zachte hand naar de keuken geleid en ondervraagd door de politie. ´n Paar weken daarna moest ik naar de rechtbank gaan getuigen en de jongeman werd gesommeerd om de schade aan de speaker te betalen. Daar moest op gedronken worden.

En zo speelden we het jaar door met allerlei interessante optredens. Bedrijfsfeesten (bijvoorbeeld Makro en voor de taxichauffeurs van Amsterdam 3 dagen in Krasnapolsky). Onderweg daar naar toe herinnerde ik mij ´n Amerikaans stel: “Can you tell us where we can find hotel kresneppelskaai?“

Voor dancings, bruiloften en partijen. Wij hadden dan ook twee boeken. Eén voor dansmuziek en één voor feestmuziek. We droegen een kostuum voor feestavonden en casual kleding voor dancings etc. Dat jaar speelden we voor de vijfde  keer op de zomerfeesten in Hengevelde.  (Zie krantenknipsel)

Wordt vervolgd…