Elk uur van onze vrije tijd repeteerden we op de zolder bij Pietje van Grinsven.
Intussen speelde “ons bandje zonder naam” al heel wat nummers en via via werden we uitgenodigd om tijdens Gestel kermis (de derde zondag van september) te spelen bij Harrie de Stomme (van Grinsven, zijn ouders waren beiden doof, vandaar). Hotel, Café, Restaurant de Driesprong, tegenwoordig Absoluut, party´s & meetings. Het was een klein zaaltje, dus de radio van thuis moest qua volume volstaan, al vervormde het geluid een beetje. De radio annex versterker werd in kranten gedraaid, deken erom en onder de elastieken van de bagagedrager vervoerd. Ik was de eerste avond zo zenuwachtig dat ik eigenlijk niet meer weet of het gezellig was en of we succes hadden. Wel werd regelmatig ´n rondje gegeven met: “Gif die muzikanten ok wè.” Na elk optreden werden we verrast met een overheerlijke uitsmijter en bij het afrekenen kregen we een flinke fooi. De kastelein was tevreden. Pfffff.
Tot de vriendengroep van Pietje van Grinsven behoorde Berrie van Berkel, die ook gitaar speelde en waar ik langzaamaan meer contact mee kreeg. Berrie kon ook aardig zingen en samen gingen we aan de slag. Liedjes van The Everly Brothers en The Allisons. Grootste hit in Nederland: “Are You Sure” dat de tweede plaats op het Eurovisiesongfestival van 1961 behaalde. Enkele leden kregen steeds minder tijd en ons bandje bloedde langzaam dood.
Berrie en ik bleven repeteren en vraag me niet hoe, maar we werden benaderd door de heer Frans Reemer (overleden 13 maart 2018). Die nodigde ons uit om eens bij hem te komen praten; gitaren meebrengen s.v.p. Frans Reemer stelde ons voor aan zijn vrouw Nel (overleden 6 februari 2019), zijn zoontje Frenkie en zijn dochter Sandra (overleden 6 juni 2017).
Zelf speelde Frans viool, die hij zelf had gebouwd en hij was bezig met het bouwen van een gitaar. Zijn bedoeling was om met Sandra, Frenkie, Berrie en mij een kwartet te beginnen. In het verleden was hij dirigent van een koor, zo vertelde hij. In 1958 was het gezin vanuit Indonesië in Sint-Michielsgestel komen wonen. Xandra (originele roepnaam) moest door de nonnen veranderen in Sandra, omdat de X als duivelse voorletter werd beschouwd.
De opzet was dat we mee zouden doen aan het songfestival in de grote danstent, de week na Gestel kermis, eind september. Ik eerst solo, dan zou Berrie erbij komen voor het duet en daarna met zijn vieren. Aangezien Berrie bijna twee koppen groter was dan ik moesten we wel 2 microfoons regelen. De naam die ik voor ons duo had bedacht: MMZ: “Motor Met Zijspan” kwam niet door de ballotagecommissie.
Wordt vervolgd….
