’twarenmedeweekjeswelin.nl
Tjonge, jonge, wat ben ik blij dat de verkiezingen eindelijk achter de rug zijn, zeg. Dag in dag uit hield ’t me bezig. Ik volgde alle debatten op radio en TV; las toezeggingen en uitspraken van lijsttrekkers in de krant; surfte op het internet van de ene website naar de andere; kocht zelfs de Panorama om te kijken of Winnie nog meer te bieden had dan ’n Duits accent. Liet, peinzend over het gedachtegoed van Pim, de hond uit, voortdurend bezig met het ontwijken van zwaarlijvige laagzwevende kiezers. Ik schrok me elke morgen weer kapot als ik die grote koppen van J.P., Jan en Gerrit zag, die me vanaf de publicatieborden stemsmekend aanstaarden en wier ogen mij bleven achtervolgen. Lag ’s nachts wakker van het kontje van Wouter en de hooggesloten truitjes van de mooie Femke. Kortom, ik had het zwaar.
Onder het motto: “vernieuwing in de politiek,” werden veel frisse, energieke, jonge, toekomstige politici geïntroduceerd om ons multiculturele land te gaan besturen. Ik noem bijvoorbeeld: André Rouvoet (Gggggristen Unie); Haitske van de Linde (Eetgraag Nederland), dochter van Wibootjooo, e.v.a.
Ook ík ben lang zwevend gebleven, omdat de diverse peilingen mij op en neer slingerden. Zijn de voorspellingen van Maurice de Hond net zo betrouwbaar als die van weermeisje Marjon de Hond? (geen familie: verschillende kennels) Zal ik “met het hart”, dus principieel of strategisch stemmen? Komt, door mijn stem op de juiste persoon, Jan Peter’s Balken ten Ende? stuur ik daarmee Wouter het Bos in of zet ik Agnes aan de Kant? Betaalt de “gewone” man straks de vis niet veel te duur als ik op ’n Zalm stem? Zal het aantal wokken, die, gezien hun omvang en wegens plaatsgebrek in de keukens, door onze allochtone medeburgers aan de gevels zijn gehangen, afnemen als ik LPF stem?
Moet ik nou vóór of tégen stemmen om onze enige echte “rooie rakker” Jan ’n zeteltje extra te bezorgen, en zo ja, zullen dan de verzorgingstehuizen en ziekenhuizen, de openbaar vervoers- en energiebedrijven weer van de staat worden? Zal de privatisering zover worden teruggeschroefd dat het neigt naar communisme? Of moet ik, mijn leeftijd in acht genomen, juist kiezen voor zo’n socialistische partij? Tenslotte is het wel geruststellend te weten dat straks de rollater; de bril; het hoorapparaat en het kunstgebit in het ziekenfondspakket blijven en dat mijn bazen daarvoor méér moeten betalen dan ik.
In de peilingen stond Marijnissen even op 22 zetels, maar op hoeveel zetels mag hij straks gaan zitten? Op dat moment dacht ik aan het lied: “Niet op de zetels staan, foei Jantje, af Jantje.”
In ’n dronken bui heb ik even overwogen om te “Tsjakkeren.” Ja, om op Emile te stemmen. Is hij in staat andere politici op hete kolen te laten zitten?
Ook Winnie de Jong beroerde mijn van-huis-uit-conservatieven.nl instelling. Ik overwoog: “Stell mal vor, dass die Winnie (na een geslaagde cursus Nederlandse Sprache van Prins Bernhard) mit zwei Sitzen ins Zimmer kommt, ein Sitz für die manische und der andere Sitz für die depressieve Persönlichkeit. Zou ze dan geregeld kunnen krijgen dat haar zetels andersom geplaatst zouden worden, zodat ze wijdbeens (het wie-komt-er-in-mijn-hokje standje), met haar armen gesteund op de rugleuning zou kunnen gaan zitten? Je mag er toch niet aan denken. Ik las het programma van de Partij voor de Dieren, omdat die vrij hoog stond in de peilingen van Maurice de Hond, maar zijn naam riekt naar partijdigheid natuurlijk. Ook Johan Vlemmix dacht met zijn Partij van de Toekomst hoge ogen te gooien. Hij, als Minister van Feest met Maxíma als dansmarieke, zou van het leven in Nederland één bruisende polonaise maken. Iedereen gekleed in het oranje, oranje mutsen, petjes, hoofddoekjes, tulbanden, alles oranje. Het probleem was alleen, dat, als hij veel zetels zou krijgen, hij zijn belofte nog na zou komen ook. Hij was al eens te voet naar Rome gelopen, nadat hij ’n weddenschap had verloren. Ik zag ‘m in het programma B & W waarin hij toch enkele leuke voorstellen te berde bracht, zoals ’n nationale hand-schuddag. ’n Punt had ie wel. Hoeveel mensen in flats zeggen elkaar niet eens goeiendag? Hoeveel buren spreken nooit ’n woord met hun buren? Vriendelijkheid zou ’n norm moeten zijn. Ik vind ‘m wel ’n leuke vent, die Johan. ’n Man die mensen positievisme bijbrengt zonder z’n zakken te vullen. Thom de Graaf werd naar mijn zin te weinig uitgenodigd voor de debatten. Ook ’n integer man, maar die wil het koningshuis afschaffen, en daardoor verliest hij natuurlijk stemmen aan Vlemmix. Wouter Bos, die gaat het helemaal maken. Die bezorgt ons ’n extra vrije dag per jaar: de Nationale Stropdasverdbrandingsdag. Jan Marijnissen is vóór, Gerrit Zalm is tegen.
Van Jan Peter weet je ’t niet, die waait, (zoals ’t CDA altijd al deed) met de sterkste wind mee, al sprak hij dit keer toch zijn voorkeur uit om samen met de VVD te coaliteren. Zalm zag dat ook wel zitten, maar had ’n inschattings-foutje gemaakt. Hij dacht als ik de stekker eruit trek, stemmen alle LPF-ers straks op ’n stabiele rechtse partij: de VVD, en dan halen we samen met het CDA weer ’n vette meerderheid en mogen we door. Mooi nie. Want…………:
Op het moment dat ik dit schrijf, zit J.P., samen met W.B., te bekonkelen hoe ze ’t land gaan besturen en waarop ze kunnen bezuinigen. Jan M. heeft niks gewonnen maar blijft stabiel, Femke H. heeft twee zetels ingeleverd, ondanks het feit, dat ze zich tussen de vijf mannen goed weerde en haar standpunten duidelijk naar voren bracht, al zag je dat ze zich soms Groen en Links ergerde. André, de nieuwe “god” van de CU, heeft ook geen wonderen verricht en houdt maar 3 zetels over: De Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Thom, wéér ’n zetel minder heeft z’n staf overgedragen aan Boris Dietrich. Ik had liever Loesewiesewietske gezien, maar goed. Mocht ’n centrum-linkse regering niet lukken, dan zal de enige mogelijkheid zijn: CDA-VVD-D66 (met Boris in ’n zg. “rose” coalitie.) De LPF (met als voetveeg: Mat) is vooralsnog buitenspel gezet. Ratelband heeft ’t niet gehaald maar komt, als ’n echte politicus, zijn belofte om naar Australië te verhuizen, niet na. Winnie de Jong heeft van haar wachtgeld twee zetels gekocht bij Ikea. De Partij voor de Dieren is door Maurice blij gemaakt met ’n dooie mus. Ook ons Haitske mag geen zetel verwarmen in Den Haag. Kortom, de partijtjes die niet in de Tweede Kamer komen kunnen hun politieke ei alleen nog kwijt in het kleinste kamertje.Al met al liggen er nog veel problemen om op te lossen, en dat met ’n economische crisis. Zorg? geen geld. Veiligheid? geen geld. Onderwijs? geen geld. Iedereen zal moeten bijspringen, om het gat te dichten. Oplossing?
Loonmatiging!! En dat hebben onze bazen goed begrepen.
Aar die Dabbeljoe.
